Wspinaczka sportowa
Można uprawiać ją w terenie, wspinając się po naturalnych skałach albo w terenie zamkniętym, na sztucznych ściankach wspinaczkowych. To coraz bardziej popularna dyscyplina sportowa, uprawiana zarówno przez profesjonalistów, jak i amatorów.
Podczas wspinaczki sportowej zawodnicy wspinają się na trasach wyposażonych w punkty asekuracyjne. Mają ze sobą linę służącą jako zabezpieczenie. Oceniają ich sędziowie, przydzielając punkty.
Istnieją trzy konkurencje w tej dyscyplinie sportowej. Jedną z nich jest wspinaczka na czas - gdy dwóch zawodników wchodzi na ściankę jednocześnie. Wygrywa ten, który dotrze pierwszy. Wspinaczka na prowadzeniu polega na osiągnięciu jak najwyższego punktu na trasie z określonym stopniem trudności. W tej konkurencji zawodnik asekuruje się liną. Bouldering to z kolei wspinaczka, w której nie używa się jako zabezpieczenia liny. Zamiast niej zawodnik jest wyposażony w crashpad - materac umieszczany u podnóża ściany wspinaczkowej. Może mu towarzyszyć także osoba asekurująca. Trasa jest krótka, ale z trudnymi przejściami. Wygrywa ten, który zdobędzie najwyższy chwyt na ścianie.
Zawodnicy mogą wspinać się, stosując jeden z kilku stylów. On sight oznacza przejście trasy wspinaczkowej bez jej wcześniejszej znajomości. We flashu dozwolone jest oglądanie przejść innych osób oraz korzystanie z podpowiedzi. Red point polega na przejściu drogi przy jednym podejściu, ale wcześniej przećwiczonej. Free solo to natomiast tzw. wspinaczka âna żywcaâ, czyli bez asekuracji.
(MW / Fot. Pixabay/cc0)