Tańce latynoamerykańskie

Do grupy tej zaliczają się: samba, rumba, cha-cha, paso doble, jive i salsa.
Ubiór tancerzy jest tu odmienny niż przy tańcach standardowych. Mężczyzna nie musi zakładać fraka, zasadą jest jednak, by jego strój współgrał z barwą sukienki partnerki. Panie tańczą w sandałkach, a panowie w butach na obcasie.

Samba
Samba jest brazylijskim tańcem narodowym. Tańczona po kole, w rytmie około 56 taktów na minutę. Prawa dłoń partnerki trzymana jest przez lewą dłoń partnera na wysokości ich wzroku, lewa ręka partnerki leży luźno na prawym boku partnera, a prawa dłoń mężczyzny na lewej łopatce partnerki.

Cha cha cha
Cha cha cha pochodzi z Kuby, jej historia datuje się na początek lat 50. Tańczona w metrum parzystym i typowym tempie 32-33 taktów na minutę. Charakteryzują ją kokieteryjne ruchy i umiarkowanie szybkie tempo.

Rumba
Rumba powstała pod wpływem pieśni i tańców niewolników afrykańskich, którzy w XVII wieku zostali przywiezieni na Kubę. W 1936 roku Imperial Society of Teachers of Dancing ustaliła podstawowe kroki tego tańca. Nazywana tańcem miłości lub namiętności rumba tańczona jest w tempie kroku podstawowego: wolny, szybki, szybki.

Paso Doble
Jego początki sięgają 1790 roku, był to żywy marsz piechoty w metrum 6/8 i w tempie 120-140 kroków na minutę. Po II wojnie światowej chcąc urozmaicić ten taniec sięgnięto do techniki tańca hiszpańskiego, wprowadzając charakterystyczne ruchy wzięte z corridy oraz elementy tańca cygańskiego i flamenco.

Jive
Jive powstał w Stanach Zjednoczonych po 1910 roku. Kroki wykonywane są energicznie, a typowe tempo to 42-44 takty na minutę. To taniec bardzo wymagający, dlatego na turniejach tańczony jest jako ostatni taniec latynoamerykański.

(MW)